Ding #18 LibraryThing

Ik vind het heerlijk om een boek te lezen. Heb dan ook altijd een boek op mijn nachtkastje en zonder boek op vakantie is ondenkbaar. Waar ik geen waarde aan hecht zijn boeken in de boekenkast, ik hoef zelf geen boeken te hebben. Misschien hecht hier ook niet (meer) aan omdat mijn man hier juist heel erg aan hecht en ons huis dus (over)vol met boeken staat. De afspraak is nu: komt er een boek bij dan gaat er een ander boek weg!
Library Thing is dan ook zijn Ding. Hij heeft inmiddels 4.165 boeken ingevoerd en voorzien van opmerkingen. Hij voert alleen boeken die hij gelezen en voorgelezen heeft. Zo moet hij wel nog alle Nijntje boeken invoeren! Hij nodigt iedereen graag uit om te kijken naar zijn boekenkast.

Ik dacht even snel mijn Librarything pagina te openen maar op de een of ander manier kwam ik er niet in. Na een half uur heb ik het opgegeven en heb bij mijn man gekeken hoe het werkt.
Om te oefenen heb ik ook een boek (van hem) toegevoegd. Ooit had ik mijn eigen boekenplank maar tussen al zijn boeken herken ik ze niet meer...
Persoonlijk vind ik Library Thing geen Ding.
Maar ik zie wel de meerwaarde voor zij die Boeken willen delen: zien wie ze ook heeft gelezen, aanbevelingen delen, reacties op elkaars boeken geven, de boeken taggen etc.

Op bibliotheekwaterland.nl heb ik de Bicat catalogus beter bekeken. Ook daar kun je aangeven wat je van een boek vindt. Momenteel lees ik Tonio van A.F.Th. van der Heijden. Het aantal opmerkingen bij de titel viel mij niet tegen. Het is leuk om te lezen wat andere lezers er van vonden. Dit kan je stimuleren om het boek ook te lezen.
Misschien moeten we hier meer reclame overmaken: laat u inspireren door andere lezers in het maken van uw boeken keus of iets dergelijks! Uit onderzoek blijkt dat de bibliotheek niet dé plek is om nieuwe leesinspiratie op te doen. Het zijn vrienden of artikelen in tijdschriften die ons inspireren.


Bij het nalezen van mijn blog dacht ik: ik probeer het nog een keer met mijn Library account.... en ja hoor zonder problemen kom ik op mijn lege profiel. Nu ga ik dan voor de bonuspunten en voeg ook een eigen boek toe dat  ik ooit in mijn bezit had. Het Gouden Boek van D. Lessing. Gekocht in een zeer slechte tijd: het was crisis. Ook toen was er, jaren 80, weinig werk voor een bibliothecaris. Ik kocht het boek met de gedachte: als ik werkeloos wordt dan ga ik dat boek lezen. Gelukkig heb ik dat tot nu toe niet hoeven doen. Zeker gezien de onderstaande recensie:


I tried, but I give in. I made it through the first 100 pages, which was a rambling mess of descriptions of British people living in Africa and pretending to be socialists. Not nearly interesting enough to justify suffering through 500 more pages.